13 Op naar Muxia, einde van mijn Camino 2015!
Door: Anna
Blijf op de hoogte en volg Ans
17 Mei 2015 | Spanje, Santiago de Compostella
Dinsdag 12 mei, 6.30 wakker, na een bijzonder warme maandag en ook de nacht bleef het warm voor de tijd van het jaar. Op voor het vervolg op de Camino!
Het geeft toch een raar gevoel, je bent er en ook weer niet, Muxia, waarom, dat voelt goed zo. Finesterre zijn we 2 jaar terug geweest en Muxia is net ff wat anders. Mooi dat je zelf je Camino mag samenstellen!
Opstaan dus, de zon is ook al op en schijnt er al lustig op los! Het is een plaatje, het uitzicht vanuit mijn kamertje.
Snel en geroutineerd pak ik alles weer in. Even voor de spiegel, al ben je op de Camino de ijdelheid snel kwijt, maar een lipgloss en ff een ooglijntje moet kunnen….daarna loop ik de herbergh uit. Het was een woning zoals het vroeger bij Rietbergen was [het huis van Cees en Ina] groot, oud donker en een beetje mystiek. Ook hier een wierookje, sfeervolle zachte muziek en zo leuk ingericht uit de WF-Beurs. Je moet het maar bedenken.
Na een half uurtje ruik ik versgebakken brood en denk, stop, voor het te laat is en niets meer tegenkom. Een ouder paar, helpt mij aan koffie en brood en stopt mij nog wat toe voor onder weg, iets van chocokoekjes.
Het is een aardige afstand tot aan Olveiroa. Er zitten ook echt kuitenbeiters bij, klim, daal, klim, daal, maar heerlijk weer en de zon vol op de bol!
Er zijn ook hier meer faciliteiten onderweg dan beschreven, veelal erg ouzig, maar goed, een verkoeling maakt niet uit waar je dit drinkt, het zijn vaak de mooiste cafeetjes.
Er is een leuk fotomoment bij een "Puente" ala Puenta la Reina.
Daar ontmoet ik Manuela uit Duitsland, we lopen een stukje op en later in de herbergh ontmoeten wij elkaar weer en eten dan ook samen. Een bij moeders eethuis met eten en drinken voor een prikkie!
Ook hier op deze route heel nieuwe shift van mensen. Veel zijn er in Santiago gestopt, maar doordat er routes samenvallen gaan er ook velen door. Als je elkaar 2x ontmoet hebt ben je al "een bekende".
De Herbergh Municipal is een simpele, 2 frisautomaten en een keukentje, red jezelf!
Na het eten hebben we nog wat boodschapjes gehaald, bananen, yoghurt en notenrepen voor de volgende dag. Een lange etappe, maar goed, de woensdag diende zich vroeg aan en het was wederom goed weer. Een met zonderjasnaarbuiten weer! De benen liepen als een tierelier!!!!
Ook hier weer 'het dorp' plaatsen waarvan je denkt, hoe kan het. Verstild en verstomd. Veel vrouwen op het land aan het werk, grote schorten, laarzen en hoofddoeken om en met een schep of schoffel gaan zij het land op of achter de koeien aan. Die neurieen zacht omdat zij gemolken willen worden..Het is zo bijzonder om dit te zien, en daarbij, vaak allemaal even vriendelijk!
Het loopt zo lekker dat ik er nog een kleine 5 km bij pak, die kun je maar gehad hebben, nu klopt de dag met het weer en de benen!
Nu is 5 km bij ons een peuleschil, maar deze waren goed voor 2 uur doorbikkelen…………………Ja, die km zitten er ook bij!
Ik stop ik O'logoso, een herbergh met moeder en dochter en zijn samen lekker keutelig aan het werk. We eten met een clupje en kijken nog even een voetbalwedstrijd, dat is hier toch een belevenis, al houdt je niet van voetbal, is het toch leuk!
Toen ik ging slapen besefte ik, dat het de volgende dag mijn laatste caminowandeldag zou zijn, raar idee. Het is dan ook zo'n bezinningsmomnetje dat je beseft weer een bofkont geweest te zijn. Het is tenslotte niet iedereen gegeven dit te doen. Soms word ik dan ovemand door emotie en moet dan even pinken. ….
Effin, donderdag met de kippen op, de weergoden zijn zeer goed gestemd en ben al snel ingepakt en gereed voor een mooie wandeling.
Even nog een ontbijt in de cafetaria, tostados en con-leche en een grote jus!
Ik kan er voorlopig weer tegen.
Alsof ik de stal ruik, zo loopt het, er zitten wel 2 blaartjes gewoon erg vervelend te doen, maar goed op al die km mag dat.
Ook hier weer prachtige dorpjes, cafeetjes met 85+ eigenaren, soms ook heel hippe tenten onderweg, eigenlijk passen die niet zo op de Camino, hoe ouder hoe sfeervoller!
Ergens zo na de middag, in een keer, de ZEE voor me! Wat verrassend, dat had ik nog niet verwacht, blauw water, witte golven, mooi wit zand, gewoon een Costa!
Nog een paar kilometer en ik zal er zijn. Wat een prachtig plaatsje is dat Muxia, zo voel ik het nog en vind het een waardevolle plaats om te stoppen met mijn Camino Primitivo.
In de Herbergh, krijg ik een Compostela. Een van Muxia. Bijzonder.
Ik loop een rondje door het dorpje en kom bij de kapel, daar gaat net een pelgrimsdienst beginnen en woon die bij.
Denk aan vele bekenden van ons, ……..de een heeft goed bericht gekregen en de ander heeft geen of minder goed bericht, daarom steek ik dan ook een kaarsje aan bij het Maria-altaar, voor iedereen een beetje!
Daarna gebruik ik het menu del dia in een Pelgrims-restaurant, deze maakte zo leuke reclame onderweg, dat moest ik even zien. Voor een luttelbedrag heerlijk gegeten en een flesje vino-tinto maakte het compleet!
Daarna slaap ik als een roos op mijn laatste nachtje op mijn Camino 2015!
Adios Amigos, Anna@***
Het geeft toch een raar gevoel, je bent er en ook weer niet, Muxia, waarom, dat voelt goed zo. Finesterre zijn we 2 jaar terug geweest en Muxia is net ff wat anders. Mooi dat je zelf je Camino mag samenstellen!
Opstaan dus, de zon is ook al op en schijnt er al lustig op los! Het is een plaatje, het uitzicht vanuit mijn kamertje.
Snel en geroutineerd pak ik alles weer in. Even voor de spiegel, al ben je op de Camino de ijdelheid snel kwijt, maar een lipgloss en ff een ooglijntje moet kunnen….daarna loop ik de herbergh uit. Het was een woning zoals het vroeger bij Rietbergen was [het huis van Cees en Ina] groot, oud donker en een beetje mystiek. Ook hier een wierookje, sfeervolle zachte muziek en zo leuk ingericht uit de WF-Beurs. Je moet het maar bedenken.
Na een half uurtje ruik ik versgebakken brood en denk, stop, voor het te laat is en niets meer tegenkom. Een ouder paar, helpt mij aan koffie en brood en stopt mij nog wat toe voor onder weg, iets van chocokoekjes.
Het is een aardige afstand tot aan Olveiroa. Er zitten ook echt kuitenbeiters bij, klim, daal, klim, daal, maar heerlijk weer en de zon vol op de bol!
Er zijn ook hier meer faciliteiten onderweg dan beschreven, veelal erg ouzig, maar goed, een verkoeling maakt niet uit waar je dit drinkt, het zijn vaak de mooiste cafeetjes.
Er is een leuk fotomoment bij een "Puente" ala Puenta la Reina.
Daar ontmoet ik Manuela uit Duitsland, we lopen een stukje op en later in de herbergh ontmoeten wij elkaar weer en eten dan ook samen. Een bij moeders eethuis met eten en drinken voor een prikkie!
Ook hier op deze route heel nieuwe shift van mensen. Veel zijn er in Santiago gestopt, maar doordat er routes samenvallen gaan er ook velen door. Als je elkaar 2x ontmoet hebt ben je al "een bekende".
De Herbergh Municipal is een simpele, 2 frisautomaten en een keukentje, red jezelf!
Na het eten hebben we nog wat boodschapjes gehaald, bananen, yoghurt en notenrepen voor de volgende dag. Een lange etappe, maar goed, de woensdag diende zich vroeg aan en het was wederom goed weer. Een met zonderjasnaarbuiten weer! De benen liepen als een tierelier!!!!
Ook hier weer 'het dorp' plaatsen waarvan je denkt, hoe kan het. Verstild en verstomd. Veel vrouwen op het land aan het werk, grote schorten, laarzen en hoofddoeken om en met een schep of schoffel gaan zij het land op of achter de koeien aan. Die neurieen zacht omdat zij gemolken willen worden..Het is zo bijzonder om dit te zien, en daarbij, vaak allemaal even vriendelijk!
Het loopt zo lekker dat ik er nog een kleine 5 km bij pak, die kun je maar gehad hebben, nu klopt de dag met het weer en de benen!
Nu is 5 km bij ons een peuleschil, maar deze waren goed voor 2 uur doorbikkelen…………………Ja, die km zitten er ook bij!
Ik stop ik O'logoso, een herbergh met moeder en dochter en zijn samen lekker keutelig aan het werk. We eten met een clupje en kijken nog even een voetbalwedstrijd, dat is hier toch een belevenis, al houdt je niet van voetbal, is het toch leuk!
Toen ik ging slapen besefte ik, dat het de volgende dag mijn laatste caminowandeldag zou zijn, raar idee. Het is dan ook zo'n bezinningsmomnetje dat je beseft weer een bofkont geweest te zijn. Het is tenslotte niet iedereen gegeven dit te doen. Soms word ik dan ovemand door emotie en moet dan even pinken. ….
Effin, donderdag met de kippen op, de weergoden zijn zeer goed gestemd en ben al snel ingepakt en gereed voor een mooie wandeling.
Even nog een ontbijt in de cafetaria, tostados en con-leche en een grote jus!
Ik kan er voorlopig weer tegen.
Alsof ik de stal ruik, zo loopt het, er zitten wel 2 blaartjes gewoon erg vervelend te doen, maar goed op al die km mag dat.
Ook hier weer prachtige dorpjes, cafeetjes met 85+ eigenaren, soms ook heel hippe tenten onderweg, eigenlijk passen die niet zo op de Camino, hoe ouder hoe sfeervoller!
Ergens zo na de middag, in een keer, de ZEE voor me! Wat verrassend, dat had ik nog niet verwacht, blauw water, witte golven, mooi wit zand, gewoon een Costa!
Nog een paar kilometer en ik zal er zijn. Wat een prachtig plaatsje is dat Muxia, zo voel ik het nog en vind het een waardevolle plaats om te stoppen met mijn Camino Primitivo.
In de Herbergh, krijg ik een Compostela. Een van Muxia. Bijzonder.
Ik loop een rondje door het dorpje en kom bij de kapel, daar gaat net een pelgrimsdienst beginnen en woon die bij.
Denk aan vele bekenden van ons, ……..de een heeft goed bericht gekregen en de ander heeft geen of minder goed bericht, daarom steek ik dan ook een kaarsje aan bij het Maria-altaar, voor iedereen een beetje!
Daarna gebruik ik het menu del dia in een Pelgrims-restaurant, deze maakte zo leuke reclame onderweg, dat moest ik even zien. Voor een luttelbedrag heerlijk gegeten en een flesje vino-tinto maakte het compleet!
Daarna slaap ik als een roos op mijn laatste nachtje op mijn Camino 2015!
Adios Amigos, Anna@***
-
17 Mei 2015 - 21:43
Vronie:
En toen was het zover......
Gefeliciteerd Anna, je hebt gedaan. Top -
17 Mei 2015 - 22:24
Ellen Timmer:
Wat een prachtige verhalen Ans! Al lezend heb ik toch m stukje met je meegewandeld. Gefeliciteerd met deze prachtige prestatie, daar mag je met recht trots op zijn. Ik ga je verhalen nu al missen...... Maar jou kennende komt er nog wel weer een projectje :-)
Proost! En adios
Groetjes van je trotse nicht uit Assendelft -
17 Mei 2015 - 22:28
Joke Bakker:
Hoi Anna
Gefeliciteerd , je hebt het weer gehaald, nu lekker weer terug samen met Engel. Dat wordt ook weer genieten.
Gr Joke en Cees -
17 Mei 2015 - 22:43
Anke En Ben.:
Gefeliciteerd, je heb het maar mooi weer gedaan en dit verhaal was ook weer top. Een goede terugreis en nog genieten van jullie vakantie samen. Groetjes. -
17 Mei 2015 - 22:49
Jan:
Leuk verslag Ans!
Nog plezierige dagen daar samen met Engel en een goede thuisreis.
Groeten,
Jan -
18 Mei 2015 - 10:19
Carla Coevert:
Hoi Ans,
Ik heb weer genoten van je sfeerverhalen.
Gefeliciteerd met het behalen van je Muxia Compostela en nog een fijne vakantie gewenst.
Groetjes,
Carla Coevert -
18 Mei 2015 - 11:58
Ton Loos:
Gefeliciteerd Ans Je hebt het weer geflikt.
Wat moet het heerlijk zijn na alle leuke en minder leuke dagen en nachten weer met een Engel in bed te kunnen duiken.
Ik zie je.
Groetjes Ton -
18 Mei 2015 - 14:32
Liesbeth:
Hoi Anna,
Gefeliciteerd. Dit heb je weer gehaald. Kan me voorstellen dat je er heel dubbel in zit. Mooi dat je het gehaald heb maar jammer dat het weer om is.
Geniet nu maar samen met Engel van jullie Kiptocht.
Lieve groet,
Liesbeth -
18 Mei 2015 - 14:55
Ton En Vrony Loos:
Lieve Ans
Gefeliciteerd, je hebt het maar weer geflikt en wat schrijf je toch een leuke verhalen, ik maak er gelijk een plaatje bij en geniet zo mee. Wij wensen jullie samen een hele mooie vakantie, doe de groeten aan Engel, liefs van ons. -
18 Mei 2015 - 22:35
Irene :
Mooi beschreven Ans, en heel stoer gedaan! Je kan weer trots op jezelf zijn en nu nog lekker vakantie vieren! Veel plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
