Het weekend in Roncesvalles inloggen met blokweer
Door: ans
Blijf op de hoogte en volg Ans
21 Oktober 2014 | Spanje, Roncesvalles
Hallo daar Volgers!
De dagen vliegen hier om, veel te doen en te beleven.
Het is inmiddels schitterend weer, zondag was het rond 28+, heerlijk, voor de wandelaars maar ook voor ons.
De herberg wordt goed bezocht, vrijdag 112 pelgrims, met 24 nationaliteiten, zaterdag 118 pelgrims met 18 nationaliteiten en zondag 42 pelgrims met 14 nationaliteiten, een groot divers gezelschap dus!
Jan spreekt goed zijn talen en Ger, Engel, Rieky, Wil en ik, redden ons prima met engels en duits en de rest met handen en voeten, we komen er altijd wel uit, de gasten spreken ook niet altijd vele talen.
Spanjaarden en Duitsers zijn in de meerderheid, krap opgevolgd door Koreanen en Fransen.
Van zaterdag op zondag hadden we 5 nederlanders in huis waarvan ik er 3 gesproken heb, Anneke uit Haarlem, doet de tocht in etappes, zij loopt nu al een week of 3, gaat tot Pamplona en maakt het volgend jaar af.
Daan, 18 jaar, uit Alkmaar, is vanuit huis vertrokken, loopt alleen en doet af en toe klussen om wat bij te verdienen, heeft een heel laag budget en doet eens in de 5 dagen boodschappen voor € 7,00, koopt dan havermout, granen, rijst, gedroogd fruit en noten, kookt zelf zijn pap en avondeten, slaapt ook wel in de open lucht, petje af voor hem, hij doet het toch maar!
En Patrick uit Wognum, ha Wognum??? Maar geen bekende van mij, is vanaf Den Oever vertrokken, hij wil VAN Zee NAAR Zee.
Patrick loopt ook alleen en ontmoet zo af en toe Daan en Anneke, zij vertrokken dan ook gezamenlijk zondagmorgen.
Van Patrick nemen wij zijn schoenen mee, deze moeten terug naar de fabrikant, aan alle kant stuk, dit is te snel. Maar wat gebeurt er 2 dagen terug, hij spreekt een Canadees, die is voorlopig klaar met zijn tocht en zegt; "Heb jij nog wat aan deze wandelschoenen? Ik ben er klaar mee en anders gaan ze weg", als een godsgeschenk zijn ze in de goede maat, dus Patrick loopt nu op bijna nieuwe schoenen, zo zie je maar, hulp komt heel vaak op tijd op je pad.
De Canadees was dan ook heel blij dat zijn schoen toch Santiago zullen bereiken, al is het dan niet met zijn voeten maar met die van Patrick!!
Dit weekend hadden we ook een jongeman in een rolstoel, een handbike, we kwamen hem vrijdagmorgen tegen, over de weg is hij naar hier gekomen, een diepe buiging en veel respect voor hem en zaterdag is hij weer verder gegaan.
Zaterdag na onze prachtige wandeltocht zijn we allen goed hersteld en weer fris en fruitig na een gezellige nazit opgestaan. We zitten na 22.00 uur, sluitingstijd, mooi aan, fris, jus, wijn en natuurlijk de Pacharán als 'eentje toe'.
De mooiste verhalen komen naar boven als we met elkaar zitten en omdat we uit verschillende streken komen, ook leuke woordspelingen, als;
kakzak
keigoed
moei
houdoe
goeie met een heel zachte g........
alles eindigt op ke, manneke, chauffeurke, bakske, fleske, glaaske en vul zelf maar in
meursaus
zeu'n honger
kww = kieken wat t'wordt
frotavond met de frotclup
fur dit,..... fur dat,......
Dit geeft een grappig en mooi compleet taalke!!!
Voor de lunch zijn we inmiddels omgeschakeld naar La Posada, een restaurant aan de andere kant van de weg, wij zijn week om week te gast tijdens de lunch. Bij Sabina hadden we keuzemenu en hier bij Posada, zetten zij voor wat de dag brengt, prima kok's bij allebei en het wordt compleet gemaakt met water, brood, wijn en koffie toe.
Patsy, de beheerder voorziet ons van de andere boodschappen, fruit, groenten, vlees, dit om wat lekkers voor in de avond te maken. Heel natuurlijk is die rol mij bedeeld en ik vind het ook heel leuk om te zorgen dat er in de loop van de avond wat te kanen staat. Een maaltijdsoep, salade, broodhapjes, stoofvleesprutje ala anna, je lust dan toch ook wel weer wat. Er wordt goed gebruik van gemaakt, gelukkig gaat het bijna allemaal op.
Het maakt niet uit wat voor boodschapjes we vragen, eieren? gelijk 2 rekjes, wat kip of vlees, een vrieslade vol, een zoutje of nootje voor bij de nazit? Een zak met 5 kilo pel-pinda's, yoghurt, ja met 6 personen gaat het snel allemaal!
Stokbrood incl een verse krant, hangt iedere morgen in een linnenzak in een halletje van de woningen, iets verder op, zo'n 12 zakken hangen daar, ieder zijn eigen zak! Engel is de broodzakman!
Zondag waren er veel dagjesmensen, die komen in mooie auto's een ritje maken, kijken en loeren naar de wandelaars en kopen een credential en vragen een stempel, een soort van "fakecamino-ganger".
Ook touringcars komen met busladingen toeristen, ja, het is een toeristische trekpleister geworden, hoe zou het over een jaar of 5 zijn.............................
Aan de andere kant snap ik het ook heel goed, het is hier zó mooi en zo'n prachtige omgeving, dat het al niet eerder ontdekt is!
We kregen in de loop zondagmiddag nog bezoek, Geesje, zij hospitaleert in SJPdPort en maakte zondag de oversteek. Zij reisde gelijk met Jan en Ger naar Frankrijk/Spanje, en had verteld dat zij naar de "nieuwe Chemin" ging hospitaleren.
Geesje ken ik van het genootschap, maar nog nooit persoonlijk ontmoet. Ook zij heeft al vele tochten gewandeld en is ook al vaker in Santiago geweest.
Leuk gesprek gehad, je hebt allemaal hetzelfde voor ogen dus dat klikte al snel.
Vanmorgen zijn wij, Jan, Ger, Engel en ik even naar SJPdePort geweest, er was een regio-vers-markt, veel kaas, vis, fruit, groenten, jam en honing en een kleine goederenmarkt. Het is ook gewoon een heel leuk plaatsje om door te wandelen, vele leuke kunst en delicatessenwinkeltjes, prachtig uitgestalde artikelen en lekkers. Dan ben je even toerist en kijk weer anders naar de vele oude pandjes, die stuk voor stuk goed onderhouden zijn en er allemaal even fotogeniek bij staan, poortjes en deuren doen het goed hier!
Bij het koffiedrinken liep er een pelgrim die wij al eerder hadden zien lopen, met een beetje verdwaalde indruk. We nodigden haar uit voor koffie. Zij vertelde vanaf Le Puy te lopen en elke dag voor gratis en nadanoppo overnacht en aan eten geholpen wordt. Het zal in Spanje moeilijker worden voor haar...... Haar verhaal was wat warrig, zij zag er te fris en mooi voor uit!
Dit is het weer voorlopig, het druppelt zachtjes aan binnen. Nog even naar de Italiaanse man, die heeft een beperking, loopt heel mank met een stok, spreekt moeizaam en we zijn 15 minuten bezig gewest om te snappen dat hij geen handdoek heeft. Jan maakte al grappen dat ik hem moet helpen met douchen, als dat zo is, is het zo.....
Daarna de keuken in voor een hapje voor vanavond!
Hasta Luego, Engel en Ans.
De dagen vliegen hier om, veel te doen en te beleven.
Het is inmiddels schitterend weer, zondag was het rond 28+, heerlijk, voor de wandelaars maar ook voor ons.
De herberg wordt goed bezocht, vrijdag 112 pelgrims, met 24 nationaliteiten, zaterdag 118 pelgrims met 18 nationaliteiten en zondag 42 pelgrims met 14 nationaliteiten, een groot divers gezelschap dus!
Jan spreekt goed zijn talen en Ger, Engel, Rieky, Wil en ik, redden ons prima met engels en duits en de rest met handen en voeten, we komen er altijd wel uit, de gasten spreken ook niet altijd vele talen.
Spanjaarden en Duitsers zijn in de meerderheid, krap opgevolgd door Koreanen en Fransen.
Van zaterdag op zondag hadden we 5 nederlanders in huis waarvan ik er 3 gesproken heb, Anneke uit Haarlem, doet de tocht in etappes, zij loopt nu al een week of 3, gaat tot Pamplona en maakt het volgend jaar af.
Daan, 18 jaar, uit Alkmaar, is vanuit huis vertrokken, loopt alleen en doet af en toe klussen om wat bij te verdienen, heeft een heel laag budget en doet eens in de 5 dagen boodschappen voor € 7,00, koopt dan havermout, granen, rijst, gedroogd fruit en noten, kookt zelf zijn pap en avondeten, slaapt ook wel in de open lucht, petje af voor hem, hij doet het toch maar!
En Patrick uit Wognum, ha Wognum??? Maar geen bekende van mij, is vanaf Den Oever vertrokken, hij wil VAN Zee NAAR Zee.
Patrick loopt ook alleen en ontmoet zo af en toe Daan en Anneke, zij vertrokken dan ook gezamenlijk zondagmorgen.
Van Patrick nemen wij zijn schoenen mee, deze moeten terug naar de fabrikant, aan alle kant stuk, dit is te snel. Maar wat gebeurt er 2 dagen terug, hij spreekt een Canadees, die is voorlopig klaar met zijn tocht en zegt; "Heb jij nog wat aan deze wandelschoenen? Ik ben er klaar mee en anders gaan ze weg", als een godsgeschenk zijn ze in de goede maat, dus Patrick loopt nu op bijna nieuwe schoenen, zo zie je maar, hulp komt heel vaak op tijd op je pad.
De Canadees was dan ook heel blij dat zijn schoen toch Santiago zullen bereiken, al is het dan niet met zijn voeten maar met die van Patrick!!
Dit weekend hadden we ook een jongeman in een rolstoel, een handbike, we kwamen hem vrijdagmorgen tegen, over de weg is hij naar hier gekomen, een diepe buiging en veel respect voor hem en zaterdag is hij weer verder gegaan.
Zaterdag na onze prachtige wandeltocht zijn we allen goed hersteld en weer fris en fruitig na een gezellige nazit opgestaan. We zitten na 22.00 uur, sluitingstijd, mooi aan, fris, jus, wijn en natuurlijk de Pacharán als 'eentje toe'.
De mooiste verhalen komen naar boven als we met elkaar zitten en omdat we uit verschillende streken komen, ook leuke woordspelingen, als;
kakzak
keigoed
moei
houdoe
goeie met een heel zachte g........
alles eindigt op ke, manneke, chauffeurke, bakske, fleske, glaaske en vul zelf maar in
meursaus
zeu'n honger
kww = kieken wat t'wordt
frotavond met de frotclup
fur dit,..... fur dat,......
Dit geeft een grappig en mooi compleet taalke!!!
Voor de lunch zijn we inmiddels omgeschakeld naar La Posada, een restaurant aan de andere kant van de weg, wij zijn week om week te gast tijdens de lunch. Bij Sabina hadden we keuzemenu en hier bij Posada, zetten zij voor wat de dag brengt, prima kok's bij allebei en het wordt compleet gemaakt met water, brood, wijn en koffie toe.
Patsy, de beheerder voorziet ons van de andere boodschappen, fruit, groenten, vlees, dit om wat lekkers voor in de avond te maken. Heel natuurlijk is die rol mij bedeeld en ik vind het ook heel leuk om te zorgen dat er in de loop van de avond wat te kanen staat. Een maaltijdsoep, salade, broodhapjes, stoofvleesprutje ala anna, je lust dan toch ook wel weer wat. Er wordt goed gebruik van gemaakt, gelukkig gaat het bijna allemaal op.
Het maakt niet uit wat voor boodschapjes we vragen, eieren? gelijk 2 rekjes, wat kip of vlees, een vrieslade vol, een zoutje of nootje voor bij de nazit? Een zak met 5 kilo pel-pinda's, yoghurt, ja met 6 personen gaat het snel allemaal!
Stokbrood incl een verse krant, hangt iedere morgen in een linnenzak in een halletje van de woningen, iets verder op, zo'n 12 zakken hangen daar, ieder zijn eigen zak! Engel is de broodzakman!
Zondag waren er veel dagjesmensen, die komen in mooie auto's een ritje maken, kijken en loeren naar de wandelaars en kopen een credential en vragen een stempel, een soort van "fakecamino-ganger".
Ook touringcars komen met busladingen toeristen, ja, het is een toeristische trekpleister geworden, hoe zou het over een jaar of 5 zijn.............................
Aan de andere kant snap ik het ook heel goed, het is hier zó mooi en zo'n prachtige omgeving, dat het al niet eerder ontdekt is!
We kregen in de loop zondagmiddag nog bezoek, Geesje, zij hospitaleert in SJPdPort en maakte zondag de oversteek. Zij reisde gelijk met Jan en Ger naar Frankrijk/Spanje, en had verteld dat zij naar de "nieuwe Chemin" ging hospitaleren.
Geesje ken ik van het genootschap, maar nog nooit persoonlijk ontmoet. Ook zij heeft al vele tochten gewandeld en is ook al vaker in Santiago geweest.
Leuk gesprek gehad, je hebt allemaal hetzelfde voor ogen dus dat klikte al snel.
Vanmorgen zijn wij, Jan, Ger, Engel en ik even naar SJPdePort geweest, er was een regio-vers-markt, veel kaas, vis, fruit, groenten, jam en honing en een kleine goederenmarkt. Het is ook gewoon een heel leuk plaatsje om door te wandelen, vele leuke kunst en delicatessenwinkeltjes, prachtig uitgestalde artikelen en lekkers. Dan ben je even toerist en kijk weer anders naar de vele oude pandjes, die stuk voor stuk goed onderhouden zijn en er allemaal even fotogeniek bij staan, poortjes en deuren doen het goed hier!
Bij het koffiedrinken liep er een pelgrim die wij al eerder hadden zien lopen, met een beetje verdwaalde indruk. We nodigden haar uit voor koffie. Zij vertelde vanaf Le Puy te lopen en elke dag voor gratis en nadanoppo overnacht en aan eten geholpen wordt. Het zal in Spanje moeilijker worden voor haar...... Haar verhaal was wat warrig, zij zag er te fris en mooi voor uit!
Dit is het weer voorlopig, het druppelt zachtjes aan binnen. Nog even naar de Italiaanse man, die heeft een beperking, loopt heel mank met een stok, spreekt moeizaam en we zijn 15 minuten bezig gewest om te snappen dat hij geen handdoek heeft. Jan maakte al grappen dat ik hem moet helpen met douchen, als dat zo is, is het zo.....
Daarna de keuken in voor een hapje voor vanavond!
Hasta Luego, Engel en Ans.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
